Mentaal Verzuim versus participatie in de (lokale) samenleving

Meer en meer delegeert de centrale overheid taken naar gemeenten die op hun beurt meer en meer participatie en inzet vragen van haar burgers. Dat vergt een andere, opener en meer ontvankelijke houding van alle stakeholders in het lokale besturingssysteem. Meer participatie en inzetbereidheid vereist een goede verstandhouding en open, eerlijke en betrouwbare informatie uitwisseling zoals dat tussen 'normale' samenwerkingspartners gebruikelijk is. 

Het vertrouwen dat burgers in hun lokale bestuur hebben valt of staat met de ervaringen die zij met elkaar hebben opgedaan in vaak vele jaren. Onderzoeken tonen aan dat het geloof en vertrouwen in 'de politiek', dus ook de lokale politiek, hoewel die dichter bij de lokale samenleving staat c.q. zou moeten staan, eerder achteruit dan vooruit is gegaan. En daar waar te weinig vertrouwen is neemt onzekerheid toe en trekken mensen zich eerder terug op zichzelf.

Die terugtrekkende beweging zorgt eerder voor fragmentatie van het sociale web dan voor de zo noodzakelijke verbinding tussen mensen en tussen burgers en hun bestuur. In dat uit verbinding geraken nemen onvrede, onbegrip en stille spanningen toe die weer een zwaardere wissel trekken op het lokale bestuurssysteem. Een systeem dat steeds verder achter gaat lopen t.o.v. de steeds sneller toenemende veranderingen in de samenleving. En zo kan een lokale samenleving al gauw afglijden als dat niet voldoende wordt herkend en erkend en er als gevolg daarvan (nog) onvoldoende Sense of Urcency wordt gevoeld. Herstel/versterking van geloof en vertrouwen is de eerst belangrijke opgave voor zulke lokale samenlevingen in combinatie met de broodnodige bestuurlijke vernieuwing.